Boşluksuz bir yazı ( 2012)

Bazen sadece müzik kalır, kelimeler yağmur damlası veya rüzgarın savurduğu toz bulutu gibi basitçe düşer, sadece notaları duyarsın. Tüm hislerin bir tek duygunun içinde kenetlenir ve o muhteşem, inanılmaz özgürlüğünde kanatlanır ruhun, tekrar çalmak için müziğin bitmesini beklersin. Önemi kalmamıştır hayat sıkıntılarının; geciken faturaların, ödenmemiş ekstrelerin, olumsuz iş görüşmelerin. Burkulan bileğinin ağrısını, ilacını almayı, kahveni içmeyi, yemek yemeyi unutup müziğin sihrini yaşarsın. Hiç ama hiç önemi kalmaz hayat denen panayırın, tüm kalbinle dilediğin Aşk ile bu kısacık molayı, içinde saklanıp, sonsuza kadar büyütürsün... Bazen söylenenleri duymaz, gözlerin anlattıklarına inanırsın. Ellerinle iterken içinde hapsolan çığlıklarla sağır olursun bazen. Şarkıların seni ele vermesin diye lal kalır sözcüklerin, unutursun bakışlarını, titreyen bedenini, sessiz hıçkırıklarını, unutursun seni ele veren hislerini...

eylül